رواق

دارالولایه

دارالولایه

بوی پدر

امواج گیسوان توراشانه می کشید

 

چشمان خیره مانده ی من روبروی تو

 

دیگر خرابه بوی پدر را نمیدهد

 

وقتی که تیغ بوسه زده برگلوی تو

 

مثل همیشه جای تو بالاست ای پدر

 

گرمست روی منبر نی گفتگوی تو

 

خورشیدقبل لحظه ی موعد غروب کرد

 

وقتی خدا نمود قبول آرزوی تو

 

نامحرمان به جان علی دست میزنند

 

در پیش چشم خون خدا روبروی تو

 

قرآن بخوان که بوی تورا می دهدهوا

 

بابا خرابه باز گرفتست بوی تو

 

 سیدعلی رضاطباطبایی اصیل

خودم

خودم همـیشه نبودم  در اخـتیار  خودم

چه بد که عشق نبود و فقط دچار"خود"م

تمام  کار من این با قـلم نوشـتن هاسـت

نشـسته ام در اتاقم سـرم به کار  خودم

اگر قناری خوشخوان وخوشصدا نشدم

دلم خوش است به گه گاه قارقار خودم

چرا بـترسـم از اینـکه  تـلاش ها بدهد

نتیجه  کمـتر از آن  حدّ انتـظار خودم

کلــید حلّ تمـام  مـسائلم  این  است

که میتوانم اگر خواستم دوباره خودم

در انتـظار هـمان تکسوار خوشبختی

نشسته ام که بیایم  خودم سوار خودم

 

علیرضا محمدصالحی

شوخی با حافظ

شوخی باشعر دل میرود زدستم حافظ:

دل میرود زدستم از قبض های پربار                  بابای من در آمد صاحب دلان خدا را

کشتی شکستگانیم یارانه می ستانیم              دنبال آب و نانیم، کو لیره و دلا را

ده روز مهر گردون، یک روز خوش نداریم             از دست این گرانی، فریاد های بابا

ازجنس های چینی با مالیات گمرک                   تا نرخ های پایین، با سودهای بالا

آه ای مدیر مالی، با کیسه ای خیالی                  امّید روزی آیی از جانب بخارا

ای صاحب کرامت، قربان روی ماهت                   روزی عنایتی کن درویش بی نوا را

آسایش دوگیتی تفسیر این دوحرف است            بر دوستان پارتی، با مابقی مدارا

از دست این زمانه چندی کنم گلایه                    زیرا که کیمیا هم مس می کند طلا را

پارتی اگر نداری عمرت به باد دادی                     افسوس ما نداریم اینجور شانس ها را

دانی که چیست دولت، با گنده ها نشستن        نوشیدن شرابی، خوشمزه و گوارا

تومان، فرانک و لیره، جام مِی ایست بنگر            تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

از منظر سلامت داریم شکر نعمت                      آری خدای دانا، خود دور کن بلا را

 

محمد علی عابدی

جبران می کنم

گرروم مجلس هر آن خوب است من آن میکنم               سفره ی کم نان مردم راپراز نان میکنم
می کشم  پایین  شلوار  تمام  ابر ها                         شهر خشک اصفهان را غرق باران میکنم
یک اتو بان می کشم ازاصفهان تا انزلی                       راه های سخت را هموار وآسان میکنم
برج ایفل را سه سوته آورم در اصفهان                         هرچه توریست است دراین شهرمهمان میکنم
خط حمله تیم آرژانتین را یکپارچه                                با قراردادی خفن جذب سپاهان میکنم
قیمت ارزاق را در شهر زیبای خدا                               مفت ومجانی یا ارزانِ ارزان میکنم
خانه هارا ضدلرزش با نماهایی قشنگ                        داخلش را شیک تر با مبل رهنان میکنم
رأی اگردادید بر فرمایشات عالیَم                               مطمئن باشید این را بنده جبران میکنم

 

محمد علی عابدی

حرف دل

سیم دل من طاقت این بار ندارد

 

هی چسب نزن روی دلم فایده اش چیست؟

 

این سیم پر از زخم خریدار ندارد

    

یک چیز درون دل من کم شده حتما                                   

             

  این شعر شده باعث اقرار ندارد                                   

 

 گزار که رک حرف دلم رابزنم پس

 

رفتی ودلم مونس وغم خوار ندارد 

 

در فاز تو افتادمو لرزید وجودم

 

ترسی ز دوا آدم بیمار ندارد

 

آنقدر درون دل من حرف زیادست

 

هرقدر که دل آمده تکرار ندارد

سید علی رضا طباطبایی اصیل

قطره های قلم

قطره های قلم وجودم بودکه دراین صفحه هاچکانده شدند

 

خسته ام هی از اینکه در هر وزن،بنشینم تورا قرار  دهم

 

بین این واژه ها بمانم و هی شعر تحویل روزگار دهم

 

تا به کی عکس یادگاری تو باید از عاشق تو دل ببرد؟

 

بنشیند مدام در رویا اشوه های تورا به جان بخرد

 

شاعرم کرده ای تو باعشقو،معنی عشق رانمی فهمی

 

پشت پایم زدی چه زود ای گل،گل و ظلم وجفا وبی رحمی؟

 

ساده لوح بود دل که یک عمریست پای این عشق پوچ جان کنده

 

با گلویی گرفته چشمی سرخ  ، داخل گود عشق بازنده

سید علی رضا طباطبایی اصیل

کار مرتب من

افتاده درفال قهوه ی امشب من

 

سیمای تو،ای،هستی وتاب وتب من

 

درپیش آبم شرابم گلابم من افسوس

 

خشک و خرابست،خرابست،خرابست لب من

 

ساقی هوای تودارم،چون ابرباران ببارم

 

طاقت ندارد خدایا این قلب لامذهب من

 

بایادگیسوی بازت آشفته شدشعروحالم

 

حس خوش ازتوگفتن شد کارمرتب من

 

سید علی رضا طباطبایی اصیل

کاش...

کاش قلم بودم و آنقدر ازتو می نوشتم تاازتو خالی شوم.

 

   وکاش صفحه،تادوباره تورادر وجودم نگه می داشتم.        

 

وخلاصه اینکه زندگی من به تو بندست.

 

سید علی رضا طباطبایی اصیل

تنهایی

 

دوباره پرسه زدن در خیــــــــــــال تنهایی                     نبود تو، من و این حس و حال تنهایی

نه اینکه بی کسی از من نخواست دل بکند                    منم که بعد تو هستــــم وبــــال  تنهایی

همیـــشه بال و پـــرم بودی و بــــگو حالا                    چگــونه پــر بزنــم با دو بـــال تنهایی

ببـــــــین که اول تــقویم من نوشــته شده:                     نه سال اسب و نه خرگوش، سال تنهایی

توهم شبـــــیه مــنی روبروت تنهایی ست                     بیا کـــنار خــــودم بی خــــیال تنهایی 

 

حسین صادقی

حواست هست؟

از این نفس های بدون عشق ، بی حاصل

از این هوس هایی که کرده عقل را باطل

از حس عاشق بودن  و  فردای آن غافل

از زندگی غرق  در  دریای  بی ساحل

 

من خسته ام این را خودت هم خوب می دانی

این خانه را کردی تو  ویران  و  نمی مانی

 

وقتی تو را در قاب یا در خواب میبینم

در صفحه ی فکر خودم مهتاب میبینم                  
                                                     
من تشنه ات هستم تورا چون آب میبینم

در  چشم   تو دیوان شعر ناب میبینم        

 

یعنی هنوزم عاشقت هستم حواست هست؟

یا مثل سابق مشکلت جنس لباست هست؟

 

لب باز کن تو شاعری شاعر نمی خواهی

از  حال  این مضمون  تکراری  تو  آگاهی

وقتی که می افتی خودت در راه گمراهی

آنوقت دنیا می شود یک گربه من ماهی

 

یعنی که هم تقصیرهایت گردنم باشد

هم جای چاقوی خیانت  بر تنم  باشد

 

من تحت تأثیر توأم این حس تکراری

حسی ازاین زندگی از عشق بیزاری

وقتی که میبینم نداری با دلم کاری

یااینکه تنها میشوم در بند بیماری

 

جای تعجب نیست تو اعدام من باشی

در فکر تیغ و خودکشی اقدام من باشی............

 

سید علی رضا طباطبایی اصیل