رواق

دارالولایه

دارالولایه

در هر غزلم..

در هر غزلم اگر کمی جان بدهم                              از عشق تو ، صد هزار دیوان بدهم

تصمیم گرفته ام به جای عقلم                              این بار به حرف عشق میدان بدهم

هر روز شده کار منِ نامه نویس                               نامه بنویسم به تو   ، گریان بدهم

یک  بار نماز توی محراب دلت                                می ارزد اگر که دین و ایمان بدهم

این عشق مجازات زیادی دارد                               شاعر شده ام که شعر تاوان بدهم

چون عاقبت تمام مردم مرگ است                           در راه تو آسوده ترم   ،  جان بدهم

محمد سعید مرادی

  • دارالولایه

نظرات  (۳)

  • حسین صادقی
  • سلام
    کلیات شعر خوب بود ولی به نظر من:
    1- بیت سوم نسبت به بقیه ابیات کمی ضعیف هست
    2- فکر میکنم (توی) واژه ی مناسبی برای این شعر نبود.
    اما غزل شروع فوق العاده ای داشت...
  • محمدصادق کبیری
  • درود

    زیباست

    با نظرِ دوم حسین موافق ام

    بیت پایانی شعر فوق العاده است ،

    بدرود

    ممنون از هر دوتادون که نظر داید

    آره . اگه (تویِ) رو اصلاح کنم بهتر میشه

    موفق تر باشید

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی