چشمان خیره مانده ی من روبروی تو
دیگر خرابه بوی پدر را نمیدهد
وقتی که تیغ بوسه زده برگلوی تو
مثل همیشه جای تو بالاست ای پدر
گرمست روی منبر نی گفتگوی تو
خورشیدقبل لحظه ی موعد غروب کرد
وقتی خدا نمود قبول آرزوی تو
نامحرمان به جان علی دست میزنند
در پیش چشم خون خدا روبروی تو
قرآن بخوان که بوی تورا می دهدهوا
بابا خرابه باز گرفتست بوی تو
سیدعلی رضاطباطبایی اصیل
سیم دل من طاقت این بار ندارد
هی چسب نزن روی دلم فایده اش چیست؟
این سیم پر از زخم خریدار ندارد
یک چیز درون دل من کم شده حتما
این شعر شده باعث اقرار ندارد
گزار که رک حرف دلم رابزنم پس
رفتی ودلم مونس وغم خوار ندارد
در فاز تو افتادمو لرزید وجودم
ترسی ز دوا آدم بیمار ندارد
آنقدر درون دل من حرف زیادست
هرقدر که دل آمده تکرار ندارد
سید علی رضا طباطبایی اصیل
قطره های قلم وجودم بودکه دراین صفحه هاچکانده شدند
خسته ام هی از اینکه در هر وزن،بنشینم تورا قرار دهم
بین این واژه ها بمانم و هی شعر تحویل روزگار دهم
تا به کی عکس یادگاری تو باید از عاشق تو دل ببرد؟
بنشیند مدام در رویا اشوه های تورا به جان بخرد
شاعرم کرده ای تو باعشقو،معنی عشق رانمی فهمی
پشت پایم زدی چه زود ای گل،گل و ظلم وجفا وبی رحمی؟
ساده لوح بود دل که یک عمریست پای این عشق پوچ جان کنده
با گلویی گرفته چشمی سرخ ، داخل گود عشق بازنده
سید علی رضا طباطبایی اصیل
افتاده درفال قهوه ی امشب من
سیمای تو،ای،هستی وتاب وتب من
درپیش آبم شرابم گلابم من افسوس
خشک و خرابست،خرابست،خرابست لب من
ساقی هوای تودارم،چون ابرباران ببارم
طاقت ندارد خدایا این قلب لامذهب من
بایادگیسوی بازت آشفته شدشعروحالم
حس خوش ازتوگفتن شد کارمرتب من
سید علی رضا طباطبایی اصیل
وکاش صفحه،تادوباره تورادر وجودم نگه می داشتم.
وخلاصه اینکه زندگی من به تو بندست.
سید علی رضا طباطبایی اصیل
از این نفس های بدون عشق ، بی حاصل
از این هوس هایی که کرده عقل را باطل
از حس عاشق بودن و فردای آن غافل
از زندگی غرق در دریای بی ساحل
من خسته ام این را خودت هم خوب می دانی
این خانه را کردی تو ویران و نمی مانی
وقتی تو را در قاب یا در خواب میبینم
در صفحه ی فکر خودم مهتاب میبینم
من تشنه ات هستم تورا چون آب میبینم
در چشم تو دیوان شعر ناب میبینم
یعنی هنوزم عاشقت هستم حواست هست؟
یا مثل سابق مشکلت جنس لباست هست؟
لب باز کن تو شاعری شاعر نمی خواهی
از حال این مضمون تکراری تو آگاهی
وقتی که می افتی خودت در راه گمراهی
آنوقت دنیا می شود یک گربه من ماهی
یعنی که هم تقصیرهایت گردنم باشد
هم جای چاقوی خیانت بر تنم باشد
من تحت تأثیر توأم این حس تکراری
حسی ازاین زندگی از عشق بیزاری
وقتی که میبینم نداری با دلم کاری
یااینکه تنها میشوم در بند بیماری
جای تعجب نیست تو اعدام من باشی
در فکر تیغ و خودکشی اقدام من باشی............
سید علی رضا طباطبایی اصیل
خیانت
از وقتی مضمون تکراری اشعارم شد
که نگینم را در رکاب دیگری دیدم....
سید علی رضا طباطبایی اصیل
دیگرنمی دانم چگونه شعرگفتن را
دربیت ها فکرتو کردن،باتوماندن را
افتاده ام من درکمای عشق و میپرسم
فرق میان زندگی سرد و مردن را
امشب هوای شعربارانیست مانند
وقتی که فهمیدم چه ساده دلبریدن را
میخوردم ازبالا به شیشه تاکه یک لحظه
شایدببینی مردن وجان کندن من را
من عاشقت بودم ولی کارتویادم داد
ازیک هوس تاابروازعشق بردن را
هروقت ازتوشعرگفتم اشباهی شد
دیگرنمی دانم چگونه از تو گفتن را
سید علی رضا طباطبایی اصیل
امشب قلم نشسته تماشاکندتورا
آخر چگونه درغزلش جا کند تو را
شعرم پراستعاروتشبیه می شود
وقتی غزل به شیشه ی دل،هاکندتورا
نقاشی نگاه تو بارنگها چه سخت
شاعرشدم که واژه تمناکندتورا
اصلافریب چشم تورا خورده بوددل
شاید که چشم توست که زیباکندتورا
لب چیز دیگریست ، میان غزل پرید
ساقی که آخرم شده پیداکندتورا.....
سیدعلی رضاطباطبایی اصیل
تیری پرید و شاخه گلی را درید و رفت این حمله در جواب نقاضای آب بود
خونی که از گلوی علی تاخدا رسید شاید که در زمین نزول عذاب بود
لالایی سه شعبه و حلقی که پاره شد کابوس های زخمی خواب رباب بود
این واژه ها و شاعردلخسته راببخش شاعر فقط به فکر تصاویر ناب بود
سیدعلی رضاطباطبایی اصیل